Պատմության պրոցեսում գոյության անվերջ պայքարը ունենում է սրացումներ ու ուժային անհավասարակշռություններ՝ պատերազմների տեսքով, որոնք, այսպես թե այնպես, ավարտվելով, հակամարտությունը տանում են դեպի ուժային հավասարակշռության վիճակ:

Ադրբեջանի արտգործնախարարությունը, ինչպես արդեն նշել ենք մեր նախորդած հրապարակումներից մեկում, Ռուսաստանի Պետդումայի պատգամավոր Նիկոլայ Վալուևին (ՌԴ իշխող «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցության և Պետդումայի համանուն խմբակցության անդամ) շուրջ մեկ շաբաթ առաջ ներառել է անցանկալի անձանց (պերսոնա նոն գրատա) ցուցակում, որոնց մուտքն արգելված է երկրի տարածք: Այս մասին հայտնել է Ադրբեջանի արտագործնախարարության մամուլի քարտուղար Այհան Հաջիզադեն։

Վերջին շրջանում քննարկման առարկա էր դարձել գրառումս, որտեղ նշել էի, որ ԱՄՆ փոխնախագահ Վենսը քաղաքական որոշումներ կայացնող չէ։ Եղել էին մի շարք անհամաձայնություններ այս պնդման հետ, ուստի ցանկացա հիմնավորել կարծիքս։

Աշխարհի ներկա քաոսային վիճակում ճիշտ կողմնորոշվելու առաջին քայլը պետք է լինի այն բանի հասկանալը, որ ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփի, փոխնախագահ Վենսի և պետքարտուղար Ռուբիոյի առաջին հայացքից ռադիկալ թվացող հայտարարությունները ուղղված են երկու հիմնական նպատակի՝ 1. Միջազգային հարաբերություններում թուլացնելով լարվածությունը, ետ պահելով աշխարհը գլոբալ ու կործանարար բախումից, 2. Ստեղծվող պայմաններում ապահովել ԱՄՆ-ի համար հնարավորինս գերակա ստրատեգիական ուժային դիրք:

Երբ մարդկային ու քաղաքական թափթփուկը գնաց Փարիզ Արհեստական Բանականության գագաթնաժողովին, ոչ մի քաղաքագետ չանդրադարձավ սրան: Դե իհարկե՝ դասական քաղաքագետներն ասելու ոչինչ չունեն, հո չե՞ն մտնելու «կոնսպիրոլոգիայի՚՚» դաշտ, իրենց լուրջ քաղաքագիտական ՙ «լիցենզիայից» կզրկվեն:

Ըստ մի շարք տելեգրամյան ալիքների, մոտ օրերս Սաուդյան Արաբիայում տեղի կունենա ՌԴ և ԱՄՆ առաջնորդների հանդիպումը։ Բանակցությունները բնականաբար ընթանալու են փակ ռեժիմով։ Հայտնի է, որ բանակցային գործընթացի անվտանգության երաշխիքները տրամադրել է Սաուդյան Արաբիայի թագաժառանգը, ով առանցքային դեր է խաղացել սպասվող հանդիպման կազմակերպման գործում՝ որպես երկու կողմերի համար ընդունելի հարթակ:

Ինչու փակվեց Բաքվում Ռուսական տունը. այս սկանդալի պատճառները, անշուշտ, ունեն խորքային վերլուծության, պարզաբանման ու լուսաբանման անհրաժեշտություն:

Ուկրաինայի ճակատագիրը որոշվեց. բացառվեց Ուկրաինայի` ՆԱՏՕ մտնելը, նախապատերազմյան շրջանում առկա տարածքների հետ ստանալը, ԵՄ անդամ դառնալու հարցում էլ առաջընթաց չի սպասվում` թեկնածության կարգավիճակ և վերջ. Ուկրաինան անգամ ինքն իր ճակատագրի մասին բանակցություններին չի մասնակցի, մինչդեռ իրեն խոստացել էին:

Չնայած նրան, որ Կրեմլում՝ հանձին ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովի, նշել էին, որ Բաքվում Ռուսական տան փակումը թյուրիմացություն են համարում, որը կհաջողվի լուծել երկխոսության միջոցով, և որ Ռուսաստանն այդ հարցը կդնի ադրբեջանցի գործընկերների առջև տարբեր մակարդակներով, ընդհուպ մինչև բարձրագույն, Ադրբեջանի իշխանությունները վարվեցին թուրքին բնորոշ հոգեբանությամբ ու գործելակերպով՝ առանց երկար- բարակ մտածելու, արագորեն «գլխատել» նրան, ում համարում են թշնամի:

Թրամփը, ինչպես մեր բաբոները կասեին, բուրդ դրեց, բամբակ գզե՞ց Պուտինին, ինչպես սպասում էիք: